‘2019 was eigenlijk een soort tussenjaar,’ dacht ik toen ik laatst in de auto zat. Mijn eerste volle jaar bij tv (2018) zat erop en voor 2020 staan er heel wat gave dingen op stapel. Maar wat betreft 2019 is de kwalificatie tussenjaar ook niet helemaal terecht. Helemaal niet zelfs. Ik realiseerde me dat pas toen ik door mijn foto’s en agenda heen bladerde. Altijd een verhelderende bezigheid, zo aan het eind van het jaar.
2019 was een soort tussenjaar, dacht ik
Buitenspelen
Dat jaar begon met mijn debuut bij het Achtuurjournaal. Een lekker begin wel! Op 5 mei volgde ook mijn eerste locatie-uitzending: NOS Artiesten voor de Vrijheid. Vanaf het Bevrijdingsfestival in Zwolle maakten we een sfeerverslag van de vele bevrijdingsfestivals die ons land rijk is. Voor iemand die gewend is aan radio- en tv-studio’s voelde het echt als buitenspelen. In diezelfde maand had ik de eer om de uitslagen van de Eerste Kamerverkiezingen bekend te maken in de uitzending van Annechien Steenhuizen.
Een begin en een eind
Het was ook het jaar waarin ik presentator werd van het NOS Radio 1 Journaal op zaterdag. Dat was nogal een ding voor mij, na een tijd co-host te zijn geweest naast Jurgen van den Berg. Nu moest ik het zelf gaan doen. Ik voerde gesprekken met ministers, advocaten, activisten, hoogleraren, artsen en mensen met een bijzonder persoonlijk verhaal. Ik vond het een groot voorrecht. Onlangs heb ik ook alweer afscheid genomen, omdat het niet meer te combineren was met mijn andere werkzaamheden voor de NOS. De beslissing heb ik niet zomaar genomen, want het programma en de mensen erachter hebben echt een plek in mijn hart. Maar het is een bewuste keuze geweest om meer ruimte te maken voor nieuwe projecten. Bovendien is niets definitief, dus wie weet wat de toekomst brengt.
Dank
En ja, dan was er natuurlijk nog de NOS Formule 1-podcast. We hadden niet durven dromen dat die zo goed zou worden ontvangen. We mochten in onze handjes knijpen met de hoge luistercijfers, een mooie recensie in de Volkskrant en fijne beoordelingen op iTunes. Veel dank aan de fans die iedere maandag na de race meteen de nieuwste aflevering beluisterden. Dank voor de mooie en goede feedback. En ook dank voor de gesprekken op Twitter op de racezondagen. In 2020 gaan we met volle vaart door en met de GP op Zandvoort wordt het ongetwijfeld een bijzonder jaar voor de Formule 1-fans in Nederland.
En verder…
Was dat alles? Nee, zeker niet. Een kleine greep. In 2019…
- werd ik 30 (!)
- zong ik alle liedjes mee van de Spice Girls tijdens hun concert in Wembley, Londen
- knipte ik mijn haar kort (en nog eens!) (maar nu laat ik het weer groeien)
- presenteerde ik een bijeenkomst voor 200 topvrouwen uit heel Nederland
- organiseerde ik een 90s party (ik was Mel C)
- ging ik naar een Oktoberfest (ik was Greta, of Heidi)
- zat ik op een jetski
- bezocht ik de Grand Prix van Canada (go Lance Stroll!)
- ging ik parasailen (mooi en doodeng)
- presenteerde ik vanaf de Tilburgse kermis een tv-programma op Roze Maandag (bij 35+ graden)
- at ik (weer) heel veel sushi
- presenteerde ik voor het eerst met bril
- won ik een Crossfit-wedstrijd(je) (ik schrok er zelf van)
- maakte ik mooie reizen met lieve mensen ♥️ én ging ik voor het eerst alleen op vakantie 🧘♀️
- maakte ik met mijn topcollega’s NOS Journaals van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat
Hmmm, toch niet zo’n tussenjaar geloof ik.
Goede voornemens
Valt er dan niets meer te wensen voor 2020? Ooohhh jawel! Het kan niet altijd feest zijn. Dat was het niet in 2019 en dat zal het ook in 2020 niet zijn. Maar goede voornemens heb ik wel. Met stip op nummer 1: meer slaap! En op een gedeelde tweede plek: meer schrijven en vaker buiten mijn comfortzone komen. Gaan we aan werken. #cliffhanger
Voor nu wens ik je een mooie en veilige jaarwisseling toe. En natuurlijk alle goeds voor 2020, met gezondheid en liefde voorop!
Liefs,
Reageren is niet (meer) mogelijk.